Lesson 6

Plan geen vluchten in in je reis. Liever zit ik 32 uur in een bus, dan dat ik moet vliegen terwijl ik nog niet weg wil. Het maakt je a-flexibel, terwijl die flexibiliteit juist een van de mooiste dingen van reizen is; wakker worden en beslissen dat je niet vandaag maar morgen wel naar die volgende locatie gaat. Zo had ik een vlucht geboekt van Hanoi naar Bangkok om daarna door te reizen per trein en bus naar noord Laos. Ik had ook een bus kunnen pakken van Hanoi naar noord Laos maar ik hoorde overal dat deze reis een echte hell-ride was. Achteraf bleek dat reuze mee te vallen; het is gewoon een lange rit, maar ik heb afgelopen maanden geleerd dat ik lange ritten best kan handelen. Zo duurde mijn Hanoi-Bangkok-Noord-Laos verhaal uiteindelijk ook 2,5 dag. En dit terwijl ik eeecht nog niet weg wilde uit Hanoi en door de bus te pakken er dus nog een paar dagen aan vast had kunnen plakken. Dom.  

Al reizend heb ik nooit de tijd genomen om iets te schrijven. Ik was veel te druk met live genieten. Ik ga mijn reis in twee gedeeltes beschrijven om te voorkomen dat het een te lange lap avonturen wordt en dat ik ongewenste RSI krijg. De eerste week ben ik naar noord Vietnam gevlogen. Hanoi is compleet gekkehuus. Duizenden brommertjes zwermen door de straten en de enige regel is just go for it. Tijdens de eerste 10 minuten dat de minivan me van het vliegveld naar het centrum reed, reden we al een motorbike aan en toen ik mijn eerste honderd meter door de straten van Old Quarter liep was ik getuige van 2 full on motorbike accidents. Goed begin. Vanuit Hanoi ging ik op trekking naar Sapa; een oogverblindend mooi heuvellandschap dat wordt gekenmerkt door rijstvelden. Een hill tribe genaamd the Black Hmong verwelkomde onze groep van zeven en hield ons de hele trekking gezelschap. Na een dag wandelen hadden we 's avonds een homestay: we sliepen in een hill tribe village bij mensen thuis, waar we ons 's avonds warm probeerden te houden door een overvloed aan 'happy water', ofwel locale rijstwijn (eeeewwww), te drinken. De volgende dag vertrokken we 's ochtends op trekking en 's middags ben ik met twee Australische chicks het dorp Sapa gaan verkennen. Met die aussie chicks heb ik sindsdien contact gehouden en we hebben nog een aantal keer op andere plekken gemeet; awesooome.

Terug van Sapa vertrok ik vanuit Hanoi direct met de volgende tour: Halong Bay Castaways tour. Dit was een driedaagse tour waarbij dag 1 en nacht 1 op een partyboat varend door Halong Bay plaatsvond, en dag 2 naar een private island gevaren werd waar we in hutjes op het strand sliepen. Castaways was complete madness! Had the most amazing time, we hadden een geweldige groep van in totaal 46 waarmee we 72 uur lang feest hebben gebouwd. Kayaken en high speed tuben door Halong Bay was al heel bijzonder, maar de beach volleyball-challenges met shotguns, de haka, de games en de chemistry van de groep waren onvergetelijk. Gekukkig wonen de drie chicks waar ik het meest mee op trok in Amsterdam en komt onze awesome Engelse tourguide ons opzoeken voor koningsdag, yeaaah. Toen we totaal gebroken terugkwamen in Hanoi besloten we dat het achterlijk was om in Hanoi op bed te gaan liggen dus plakten we er een pub crawl achteraan, wat betekende dat ik vanuit de bar het vliegtuig in moest, maar hey, wist je dat vluchten veel sneller gaan als je lam bent?

Na een fantastische week in Noord Vietnam vloog ik terug naar Bangkok om vervolgens de trein en de bus naar Laos te pakken. First stop: Luang Prabang (op die halve dag in Vientiane na dan). Superrelaxte sfeer in dit peacevolle plekje aan de Mekong, waar ik de eerste avond heb gemeet met wat collegas van Khiri die ook in LP waren om het filmfestival daar bij te wonen. Khiri sponsorde dit festival en ik heb daar toevallig de promotie voor gedaan. Leuk om te kunnen zien hoe het festival dat je drie maanden lang gepromoot hebt er uiteindelijk uitziet. Op mijn eerste dag daar vond ik een groep Engelsen waarmee we naar de watervallen gingen, die absolutely breathtaking zijn, en 's avonds op stap. In Laos geldt een curfew wat betekent dat alles om 23u dicht gaat. Iedereen gaat eerst naar Utopia, een hele chille bar met ligkussens, een volleybalveldje en een hele relaxte sfeer. Vervolgens, als iedereen om 23u straalbezopen is, duikt iedereen in tuktuks die de hele bende naar een bowling alley buiten de stad brengen. Die bowling alley is een bowling alley, niets meer en niets minder. Vier witte muren waarvan de binnenkant wordt verlicht door schelle tl-verlichting, een barretje die bier of local vodka verkoopt, geen muziek, en een stuk of 8 bowlingbanen. Het geluid van omvallende kegels wordt overstemd door lallende dronkenlappen in minstens 8 verschillende talen en buiten proberen de tuktuk-chaufs hele schoolvoorraden wiet te slijten. Een hele aparte manier van stappen, maar o zo vermakelijk! De rest van de dagen brachten we maximaal relaxend door: ontbijtje, wandelingetje, boekje lezen in de hangmat, praatje, er even op uit, dinertje aan de Mekong, lam worden in Utopia, lammer worden in de bowling alley, lamst jamsessies houden voor ons hostel totdat een slaapmuts er weer eens klaar mee was. Na drie dagen moest ik mijn groepje Luang Prabang buddies (including onwijs interessante en inspirerende personen) helaas achter me laten om mijn reis voort te zetten. Gelukkig wel in het bezit van contact details en een CD van een van onze guitar boys die al 3 jaar de wereld overreist en al zingend zijn centjes/reiskosten bij elkaar verdient. If only I could sing..    

Laos heb ik van noord naar zuid gedaan, dus na LP stond Vang Vieng op de route; juist, die LEVENSgevaarlijke tubing spot. Hier heb ik gemeet met Emma en Tori, de aussie chicks waarmee ik ook Sapa gedaan heb, en onderweg naar het tuben raakten we aan de praat met 2 andere aussie chicks waarmee we vervolgens een dag of 3 gechilld hebben. Het tuben is een tijd terug gesloten vanwege te veel sterfgevallen en daarna zijn er weer 4 barren langs de rivier opengegaan waardoor tuben weer bestond: superchill! Je drijft op een band lekker een riviertje af met een drankje in je hand en wanneer je bij een barretje komt word je als een visje binnengehengeld. Bij de barren is het vervolgens dansen, drinken, volleyballen, hoolahoopen, basketballen, frisbee-en, whatever you want.. Zorg alleen dat je bij bar 3 een tuktuk terug pakt want anders moet je na 45 min ronddobberen noodgedwongen alsnog ergens bibberend een tuktuk zien te vinden zonder ooit de 4e bar te bereiken. Je wilt namelijk niet na zonsondergang nog op de rivier drijven in je rubberen bandje en je wilt ook niet nog een dag voor je band hoeven te betalen omdat je te laat terug bent. In de staat waarin het tuben nu verkeert ben je een knappe jongen als je daar de pijp uit gaat, just saying.. Dagen in Vang Vieng bestaan uit heel veel chillen liggend op kussens met lage tafeltjes terwijl Friends (of South Park. Of Family Guy) wordt geaird (in ongeveer alle restaurants en guesthouses). Overdag kun je tuben of de adembenemende omgeving verkennen op een motorbike en 's avonds kun je je party-ei kwijt in een van de barretjes en/of afterparty-places. Heel bueno, zeker met de leuke groep mensen die we na een tijdje om ons heen verzameld hadden. 

Vanuit Vang Vieng zette ik mijn reis voort langs Vientiane (so not worth it) helemaal naar het zuiden richting een van de 4000 islands, genaamd Don Det. Vanuit Vientiane had ik een nachtbus en werd ik gezelschap gehouden door een van de boys die ik in Vang Vieng had leren kennen. Op Don Det kwam ik nog wat oude bekenden tegen en daarmee heb ik zo’n drie dagen lang alleen maar gechilld; filmpje kijken, liedje spelen, hapje eten, chillen in de hangmat, veel meer is er niet te doen. Je kunt een kayaktocht doen richting watervallen waar je bij de Cambodjaanse grens roze dolfies kunt spotten, maar mijn batterij ging leeg waardoor ik om 8.32 wakker werd terwijl de tour om 8.30 begon. Yup, just my luck. Don Det een aanrader? Als je met hele leuke mensen bent en zin hebt in jamsessies en kaartspelletjes, of als je even zin hebt in helemaal niets, in leven op een eilandje waar je midden tussen de locals (die net zo weinig uitvoeren als jij, zo niet minder) in hutjes leeft? Absoluut. Als je zin hebt in actie, chaos en party? Skippen.  

Al met al waren mijn eerste weken op reis vol adembenemende impressies, fantastische ervaringen en awesome parties! Verschil tussen het Noord Vietnam zoals ik het zag en Laos? Het level of energy. De madness of Vietnam staat volledig in contrast met hoe laidback Laos is. So different but both SO amazing! Oh plus de hoeveelheid wiet op straat, ook een groot verschil. Is er ook iemand in Laos die niet van een spliffy houdt?  

Vanuit Don Det moest ik asap op Koh Phi Phi komen, waar Rinny en Shani mijn bedje aan het opmaken waren. Deze trip including longtail boat, bus, minivan, auto, rammelende nachttrein bezaaid met kakkerlakken, taxi, weer een bus, local bus, mega-tuktuk en wederom minivan, kostte me 52 uur maar uiteindelijk kwam ik dan een dagje later dan gepland aan op Koh Phi Phi; Party Paradise - waar het ongekende partyen pas echt begon! Maar hierover, en over de rest van de legendary Thai islands plus Cambodja, in de volgende meer..